- kakışmak
- birbirine kızışmak, birbirinln başına vuruşmak. II, 104, 105
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
kakışmak — nsz, le Dürtüşmek, itişmek Birleşik Sözler itişe kakışa … Çağatay Osmanlı Sözlük
itişip kakışmak — birbirini itmek Gecikme korkusuyla herkes itişip kakışmakta ise, kimsenin aklına gelmez konuşmak. R. Erduran … Çağatay Osmanlı Sözlük
itişmek — nsz, le 1) Birbirini itmek 2) Birbirini iterek şakalaşmak 3) mec. Çekişmek Bana yardımcı olmaya çalışan bu adamla itişmekten vazgeçiyorum. A. Kulin Birleşik Sözler itişe kakışa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller itişip kakışmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kakışma — is. Kakışmak işi Birleşik Sözler ses kakışması … Çağatay Osmanlı Sözlük
tepişmek — nsz, le 1) Birbirini tepmek O günlerde, atlar tepişecek diyordu. T. Buğra 2) İtişip kakışmak … Çağatay Osmanlı Sözlük